Α. Ανανιάδου και Κ. Βασβατέκη για τις εκλογές της ΕΣΗΕΜΘ και ΠΟΕΣΥ

(Ο Συνδυασμός: ΄΄ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ για την ΠΟΕΣΥ εκτιμά ότι πολύ σημαντικό όλοι, να ενημερωθούμε για τις απόψεις όλων των συνδυασμών και υποψηφίων στις αρχαιρεσίες των δημοσιογράφων. Είθε στο μέλλον να συγκλίνουν οι ωφέλιμες προτάσεις χωρίς αγκυλώσεις, στεγανά ή προσωπικά συμφέροντα με μοναδικό στόχο το συλλογικό συμφέρον και την προάσπιση της ενημέρωσης)

Ν.Μ

Άννα Ανανιάδου, υποψήφια για το ΔΣ της ΕΣΗΕΜΘ

Καλλιρρόη (Ρόη) Βασβατέκη, υποψήφια για το συνέδριο της ΠΟΕΣΥ

συν/σες, συν/φοι,

Έγκαιρα το ΠΑΜΕ Τύπου και ΜΜΕ, διαβλέποντας τις εξελίξεις στις επιχειρήσεις Τύπου και ΜΜΕ, προειδοποίησε ότι μια μεγάλη μερίδα εργαζομένων θα εξωθηθεί βίαια, όχι μόνο στην ανεργία, αλλά εκτός επαγγέλματος. Η καπιταλιστική οικονομική κρίση ήρθε και όξυνε στο έπακρο τα προβλήματα ανεργίας, επιβολής ευέλικτων σχέσεων εργασίας, εντατικοποίησης της εργασίας. Η κρίση επιτάχυνε δραματικά τις εξελίξεις για το νέο μοντέλο που προωθούν οι μεγαλοεπιχειρηματίες των ΜΜΕ για συγκέντρωση των Μέσων (εφημερίδων και σταθμών), αλλά και την πλήρη κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας και την αντικατάστασή τους με ατομικές, με επόμενο στόχο την κατάργηση της μισθωτής εργασίας και την πλήρη επιβολή του ΔΠΥ (μπλοκάκι).

Τα προηγούμενα χρόνια μπήκαν σε εφαρμογή μειώσεις προσωπικού, μειώσεις μισθών, με τη σφραγίδα πάντα της πλειοψηφίας του ΔΣ της ΕΣΗΕΜΘ και στο όνομα δήθεν της διάσωσης των θέσεων εργασίας. Σήμερα, η ανεργία στο χώρο των δημοσιογράφων έχει εκτιναχθεί στα ύψη και οι αποδοχές για όσους ακόμη έχουν δουλειά, συρρικνώνονται. 

Οι συσχετισμοί στο ΔΣ της ΕΣΗΕΜΘ και στο ΔΣ της ΠΟΕΣΥ, αποτύπωναν την συντριπτική κυριαρχία της αντίληψης της κοινωνικής συναίνεσης και του συμβιβασμού ως μέσου για την επίλυση προβλημάτων. Οι όποιοι αγώνες έγιναν, περιορίστηκαν σε ένα στενό συντεχνιακό πλαίσιο με κύριο αίτημα την "εξαίρεση" μας από μέτρα που τσάκιζαν ολόκληρο το λαό, ενώ ταυτόχρονα ήταν ξεκομμένοι και αποσπασματικοί.

Στις σύγχρονες συνθήκες, ο αγώνας της πλειοψηφίας των δημοσιογράφων και των εργαζομένων στα ΜΜΕ, για τα μισθολογικά, εργασιακά και άλλα δικαιώματά μας, είναι άρρηκτα δεμένος με τον αγώνα όλων των εργαζομένων όλων των κλάδων. Το βίωσαν αυτό καλύτερα από όλους, οι συνάδελφοι της ΕΡΤ3 μετά το «μαύρο» και εξακολουθούν να το επιβεβαιώνουν καθημερινά όσοι μέχρι και σήμερα συνεχίζουν να εκπέμπουν το μήνυμα της αντίστασης από τις εγκαταστάσεις της. 

Τα προβλήματά μας έχουν τις ρίζες τους στην εξουσία και την πολιτική του μεγάλου κεφαλαίου και των πολιτικών του εκφραστών. Αυτό θέλουν να κρύψουν όσοι δείχνουν μόνο την τρόϊκα και τα μνημόνια αλλά και όσοι, εμφανιζόμενοι ως δήθεν ανεξάρτητοι, ρίχνουν νερό στο μύλο του εργοδοτικού – κυβερνητικού συνδικαλισμού. 

Κανένας κλάδος ή ομάδα εργαζομένων δεν μπορεί να ανακόψει την εξαθλίωση ζητώντας να εξαιρεθεί από τα γενικευμένα μέτρα, αφού η επίθεση έχει ενιαίο χαρακτήρα και σκοπό. Καμία «αυτοδιαχείριση» δεν θα λύσει το πρόβλημα της ανεργίας, αντίθετα θα οδηγήσει στην «αυτοδιαχείριση» της οξυμένης φτώχειας.

Η δυναμική ενός αγώνα καθορίζεται πρώτα απ' όλα από το διεκδικητικό του πλαίσιο, τον προσανατολισμό που έχει. Κανένας αγώνας δεν μπορεί να πετύχει χωρίς την κινητοποίηση των ίδιων των εργαζομένων, χωρίς ενότητα και συσπείρωση στη βάση. 

Σήμερα μπορούμε να βγάλουμε ασφαλή συμπεράσματα τόσο για τις πραγματικές αιτίες των προβλημάτων που βιώνουμε, αλλά και για την απάντηση που πρέπει να δώσουμε. 

Με την ψήφο μας στις εκλογές για το ΔΣ της ΕΣΗΕΜΘ και το συνέδριο της ΠΟΕΣΥ  μπορούμε να στείλουμε μήνυμα σε όσους αφού έβαλαν πλάτη για την κατάργηση των ΣΣΕ τώρα μας ζητάνε να αποδεχτούμε και ως μονόδρομο τη δουλειά με το μπλοκάκι. Να στείλουμε μήνυμα σε όσους θέλουν τους δημοσιογράφους όμηρους στα πενιχρά βοηθήματα «αλληλεγγύης» από τα αποθεματικά των Ενώσεων και επαίτες για μια  επιδοτούμενη θέση απασχόλησης. Η πολιτική της «επιδότησης της εργασίας» υλοποιείται γενικευμένα εδώ και χρόνια και έφερε ολιγόμηνη κακοπληρωμένη δουλειά για τους εργαζόμενους και τσάμπα προσωπικό για τους εργοδότες. 

 

Απέναντι σε αυτή την κατάντια η μόνη ρεαλιστική λύση είναι η οργάνωση του αγώνα από τα κάτω. Ενός αγώνα που θα στοχεύει σε μέτρα για την αντιμετώπιση των πιο πιεστικών αναγκών των ανέργων σήμερα, ενώ ταυτόχρονα θα βάζει το ζήτημα της οριστικής κατάργησης της ανεργίας σαν φαινομένου σύμφυτου με το εκμεταλλευτικό καπιταλιστικό σύστημα.

Που θα συνδέει άρρηκτα τον αγώνα των εργαζόμενων δημοσιογράφων, με τον αγώνα για ολόπλευρη και ουσιαστική ενημέρωση του ελληνικού λαού, ενάντια στη χειραγώγηση και τον αποπροσανατολισμό.

Μαζί μπορούμε να φέρουμε στο προσκήνιο τις δικές μας ανάγκες:

Να διεκδικήσουμε ΣΣΕ παίρνοντας ως βάση την τελευταία υπογεγραμμένη σύμβαση του 2009.

Να απαιτήσουμε μόνιμη και σταθερή δουλειά με πλήρη δικαιώματα για όλους τους εργαζόμενους σε εφημερίδες, ραδιόφωνα, τηλεοράσεις, περιοδικά, διαδικτυακά μέσα.

Να παλέψουμε για επίδομα ανεργίας ίσο με το 80% του βασικού μισθού της σύμβασης, για όλο το διάστημα της ανεργίας, ασφάλιση του χρόνου ανεργίας, καθώς και μέτρα ανακούφισης των ανέργων (αναστολή πληρωμών δανείων, κλπ).

Να διεκδικήσουμε δημόσια και δωρεάν Πρόνοια, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, Υγεία και Παιδεία.

Να πούμε «όχι» στη φοροληστεία και στα κάθε είδους χαράτσια.

Να δυναμώσουμε την αλληλεγγύη σε κάθε εργαζόμενο, σε κάθε κλάδο που διεκδικεί ζωή και εργασία με δικαιώματα.

Άννα Ανανιάδου, υποψήφια για το ΔΣ της ΕΣΗΕΜΘ

Καλλιρρόη (Ρόη) Βασβατέκη, υποψήφια για το συνέδριο της ΠΟΕΣΥ